Bugün, sinirlenmeyeceğim..!
Aslında şuan bunları yazarken bile sinirliyim. Acaba, olaylara gereğinden fazla mı tepki gösteriyorum ne? Yada sorun bende değil sizde mi? yok yok kesin ben daha iyilerine layığım...
Evet, net bir şekilde belli oluyor ki, an itibariyle kayışı koparmış durumdayım. Lakin, sürüncemede kalmış bu trajikomik bünyenin toparlanması çok uzun sürmeyecektir.
Düşünüyorum da şimdi, yaşam koçuna falan ihtiyacım var sanırım. Yada ne bileyim Ebru Şallı ile platese falan başlamalıyım. İnancımı kaybetmedim. Halen, laçka olmuş sinirlerimi kontrol etmemin bir yolu olduğunu düşünüyorum. Evet, evet kesinlikle olmalı :)
Fevrilik ise, çözümü olmayan doğuştan gelen genetik bir özellik… Tanrım, ne çok anneme benziyorum büyüdükçe :)
Şuaralar vicdanımı tokatla terbiye ediyor, tepesine su damlatmak suretiyle işkence yapıyorum.
Sakın kızmayın bana o bunu çoktan hak etti. Zaten başıma ne geliyorsa onun yüzünden geliyor. Tam bağıracakken avazım çıktığınca yada seni kahrolası sürtük diye lafa girecekken, ağzıma biranda duygusal, inançsal yada zayıf noktalarımla ilgili yemekler tıkıştırıyor. Yiyorum haliyle, mecburen...
Okeye dördüncü arıyorum buaralar. Kalbim, ruhum ve vicdanıma eşdeğer…
Sevgiler :)
2 yorum:
Aşk gibi birçok duygunun beynimizin oynadığı oyunlar olduğunu düşünürsek, buda bir oyun. Sinirlendiğin an bile tadını çıkartmaya çalış bence. Normalde kurşun kalemi kıramazken, fırlat bir cam bardağı patlasın yerde rahatla. Hayatının hangi döneminde isteyerek kavga ettin? şöyle bir saç baş yol rahatla ohhh. dediğim gibi, ya tadını çıkart, yada sık dişini izle, beynin oynasın biraz daha. Kos komacan öpüyorum seni...
Dedi ki bugün biri; öfke çok yakışıyor sana.
dedim ki bende; en sevdiğim elbisem :)
Yorum Gönder