Hani olur ya
Aslında hep duymaya alıştığınız sesler
Dehşet verici canavarlara dönüşür beyninizde.
Böyle, kaçıp gitmek istersin arkana bile bakmadan
Ne bir ses olsun ne bir insan sana yakın
Havada kasvet ve beyninin içinde
Buummm!!!
big bang!
Tahammülün sınırın altında
Duymak istemez
Duymamak için açarsın müziği son ses
olmadı..!
Hadi at kendini dışarı
Yağan yağmurla akıt
Pis rögarların soğuk sessizliğine
Direncin tükendi
İğrenç bir kaosun içinde
Çırılçıplak ellerim ayaklarım
İnsanlığıma, insanlığınıza isyankar...
Şiddetli bir deprem içimde şuan
Katliam yaratmam an meselesi
Öfkenin sınır çizgisi
Yükselt müziğin sesini
Olabildiğince yüksek!
İnsanlar!
Duymak istemiyorum
Yaşarken can çekişinizi
Yapış yapış lavralar
ahh içimde bir şiddet bugün
Damarlarımdaki kan akmaya pek bir niyetli
Ey insann
Ey insan törpüle gerindiğin kudretini
Duyulmuyor daha sesli
Vicdanın cılız sesi...
4 yorum:
Bu kadar isyankar olma desemde içindeki çocuk çitleri aşıp girecek gene üzüm bağına, ama bu hüzünler olmazsa svincin ne kıymeti kalır, gönlünce yaşamak için arkana bakma ve keşkelei çıkar hayatından ve selam...
Böyle zamanlarda; aç müziğin sesini sonuna kadar, kapat gözlerini, bağır avaz avaz. Aç gözünü şimdi, boğazın karıncalanıyor değil mi? Şiddet arzusu? Gitmedi tabi! Öyle biraz bağırmakla gider mi? Şimdi kapat tekrar gözlerini ve O'nu düşün. Bak hiçbir şey kalmadı :)
Adsız sıfatı hoşuma gitmedi. Madem ki sayfanızda misafirim...
İçimde bir şiddet organlarıma yapışmış sanki.
ve yine sanki, içimden biri..?
bir şiddet, parmak uçlarımın ucundaki
ve şimdi
kelimelerin şiddetinde dans edebilmenin karşı konulmaz hafifliği...
kapat gözlerini, bir gemi batıyor beyazlarında bak! şiddet bu, şiddetine yenik düşmüş, asi bir serseri... :)
En azından içteki şiddet duygusunu parmak uçlarından kelimelere akıtmayı başarabildik :)
Yorum Gönder